مسجد شیخ طوسی (نجف)

مسجد شیخ طوسی (جامِعُ الشّیخ الطّوسی) از مشهورترین و قدیمی‌ترین مساجد نجف و محل دفن شیخ طوسی (درگذشت ۴۶۰ق) است. این مسجد که در نزدیکی حرم امیرالمؤمنین(ع) قرار دارد، افزون بر مکان نماز و عبادت، محل برگزاری دروس حوزه علمیه نجف نیز بوده و بارها مرمت و بازسازی شده است.

تاریخچه

مسجد طوسی در واقع، خانه شیخ طوسی بود. او پس از حمله به منزلش و آتش زدن کتابخانه‌اش در بغداد، به نجف پناه آورد و در مکانی در نزدیکی حرم امام علی(ع) ساکن شد. خانه او محل تدریس و تألیف بود تا این که پس از وفات شیخ، بر طبق وصیت او، به محل دفنش و سپس به مسجد تبدیل شد.

موقعیت مکانی

مسجد شیخ طوسی در شمال حرم امام علی(ع) قرار دارد که خیابان منتهی به صحن حرم «شارعُ الطّوسی» و درب ورودی حرم «باب شیخ طوسی» نام گرفته است. عمده فضای مسجد را شبستانی سرپوشیده فرا گرفته و بخش شمالی مسجد، آرامگاه شیخ طوسی است. صحن مسجد هم مقبره خانوادگی آل بحرالعلوم است که قبر سید محمدمهدی بحرالعلوم (متوفای ۱۲۱۲ق) و فرزندان او در آن‌جاست. این مسجد به علت قدمت و احداث خیابان، چندین بار مرمت و بازسازی شده است.

محل دروس حوزوی

مسجد طوسی از زمان حضور شیخ طوسی و پس از آن، افزون بر مکان عبادت و نماز جماعت، همواره یکی از مراکز تدریس حوزه نجف نیز به شمار می‌رفته و عالمانی نظیر آخوند خراسانی و سید محمدباقر صدر، آن را محل درس خویش قرار داده بودند.

پانویس

منابع

• انصاری قمی، محمدرضا، موقوفات ایرانیان در عراق، وقف میراث جاویدان، بهار ۱۳۷۳ش، شماره ۵.
• علوی، سیداحمد (گردآوری)، راهنمای مصور سفر زیارتی عراق، قم، معروف، ۱۳۸۹ش.